Akatyzja jest zaburzeniem polegającym na występowaniu niespokojnych zachowań i ruchów, którym towarzyszyć może poczucie wewnętrznego niepokoju ruchowego (szczególnie w kończynach dolnych) i ciągłego przymusu poruszania się.
Akatyzja pojawia się często jako powikłanie leczenia neuroleptykami, również w przypadku stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (szczególnie fluoksetyny). Odstawienie leku będącego przyczyną zaburzeń powoduje ustąpienie objawów. Akatyzja występuje w każdym wieku.
Akatyzja manifestuje się w postaci głaskania twarzy, głowy, przebierania nogami, krzyżowania i rozprostowywania nóg, zakładania nogi na nogę, wiercenia się na krześle, wykonywaniu kilku kroków, występowaniem chodu z rytmicznymi krokami, skubaniem pościeli.
Objawy akatyzji powstają w rezultacie encefalopatii ze splątaniem, choroby Parkinsona, zespołów otępiennych. Występowanie niektórych objawów jest jednak uznawane za fizjologiczne w sytuacjach stresowych.
W leczeniu objawowym akatyzji stosowany jest przede wszystkim propranolol (lek blokujący receptory beta-adrenergiczne).