Badania elektrofizjologiczne układu nerwowego
Badanie elektrofizjologiczne są badaniami, które informują o funkcjonowaniu układu nerwowego. Są one raczej uzupełnieniem badania klinicznego.
Elektroencefalografia
Elektroencefalografia (EEG) jest badaniem czynności bioelektrycznej mózgu. Na głowie badanego umieszcza się specjalny czepek elastyczny z rozmieszczonymi odpowiednio elektrodami. Elektrody te odbierają zmiany różnicy potencjałów i zapisują je graficznie w postaci fali. Badanie trwa standardowo około 20 min. u osoby dorosłej.
Dzięki metodom neuroobrazowania zmalało znaczenie badania EEG. Jednak najważniejszym wskazaniem pozostaje nadal diagnostyka padaczki. Wyładowania padaczkowe są obserwowane u 30-50 proc. badanych podczas pierwszego rutynowego badania.
Ponadto, EEG można zastosować w przypadku zaburzenia snu, encefalopatii metabolicznych, stanów pourazowych, u pacjentów z zaburzeniami świadomości, chorych nieprzytomnych oraz przy bólach głowy (głównie migrenowych).
Elektromiografia
Elektromiografię (EMG) wykonuje się z użyciem igły, którą wprowadza się do badanego mięśnia. Igła ta jest elektrodą oceniającą stan mięśnia w spoczynku (prawidłowo linia izoelektryczna) oraz w stanie skurczu dowolnego.
W badaniu elektromiograficznym można rozróżnić zaburzenia mięśniowe powstałe wskutek odnerwienia mięśnia od zaburzeń pochodzenia mięśniowego.
Elektroneurografia
Elektroneurografia jest badaniem oceniającym przewodzenie pobudzenia elektrycznego w nerwach obwodowych.
Dorota Kozera
Literatura:
1) W. Kozubski, P.P. Liberski: "Neurologia".
2) A. Prusiński: "Neurologia praktyczna".
3) L.P. Rowland, red. wyd. pol. H. Kwieciński, A. M. Kamińska: "Neurologia Merritta".
4) B. Pruszyński: "Radiologia".