Diagnostyka i leczenie urazów kręgosłupa
Diagnostyka urazów rdzenia kręgowego opiera się na badaniu neurologicznym, zdjęciach rentgenowskich kręgosłupa, neuroobrazowaniu tj. tomografii komputerowej (CT), szczególnie HRCT (tomografia komputerowa o wysokiej rozdzielczości), rezonansie magnetycznym (MR) oraz badaniu elektrofizjologicznym (badanie przewodzenia impulsów).
Leczenie urazów kręgosłupa
Podstawowe znacznie ma pomoc na miejscu wypadku i właściwy transport poszkodowanego w celu zapobiegania dalszym powikłaniom. Leczenie polega przede wszystkim na leczeniu zachowawczym, czyli unieruchomieniu uszkodzonego odcinka kręgosłupa, leczeniu objawów (niedotlenienia, spadku ciśnienia, spadku temperatury ciała, rozstrzeni żołądka z wtórną niewydolnością oddechową, zatrzymania moczu, niedrożności jelit), podaniu metylprednisolonu a dopiero po stabilizacji stanu ogólnego chorego leczenie złamań i zwichnięć kręgosłupa za pomocą wyciągów zewnętrznych stabilizujących miejsce złamania lub zabiegu chirurgicznego. Operacja wymagana jest również w celu odbarczenia rdzenia, korzeni i naczyń krwionośnych. Wreszcie prawidłowa opieka i rehabilitacja.
Rokowanie zależy przede wszystkim od ciężkości urazu, wieku, stanu ogólnego, leczenia samego uszkodzenia, jak i powikłań. Przy całkowitym przerwaniu ciągłości rdzenia kręgowego rzadko dochodzi do jakiejkolwiek poprawy. Złym czynnikiem prognostycznym jest również brak poprawy stanu w ciągu pierwszych dwóch dni po urazie.
Powikłania urazu rdzenia kręgowego
Do powikłań urazu rdzenia kręgowego należą: powikłania płucne, zaleganie moczu i zakażenia (zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczowe zapalenie nerek, kamica nerkowa i pęcherzowa, wodonercze, roponercze, refluks moczowodów), niedrożność jelit z powodu zalegania mas kałowych, odleżyny, utrata masy ciała, kurcze mięśni, wzrost napięcia mięśni, zaburzenia seksualne i uciążliwy ból.
Dorota Kozera
Literatura:
1) W. Kozubski, P.P. Liberski: "Neurologia".
2) L.P. Rowland: "Neurologia Merritta", red. H. Kwieciński, A.M. Kamińska.