Encefalopatia nadciśnieniowa
Encefalopatia nadciśnieniowa jest kolejnym zaburzeniem ośrodkowego układu nerwowego związanym z gwałtownym wzrostem ciśnienia tętniczego, obecnie rzadko występującym.
Do rozwoju encefalopatii nadciśnieniowej dochodzi w wyniku utraty zdolności autoregulacji krążenia mózgowego przez nagły wzrost ciśnienia tętniczego do wartości przekraczających zdolności kompensacyjne. W rezultacie zwiększa się przepływ krwi w krążeniu naczyniowym mózgu i wzrasta przepuszczalność ścian tętnic prowadzących do obrzęku mózgu. Przyczyną nadmiernego wzrostu ciśnienia tętniczego są: guz chromochłonny, nagłe przerwanie leczenia hipotensyjnego, zmiany naczyniowe (np. zwężenie tętnicy nerkowej).
Objawy encefalopatii nadciśnieniowej
Objawy encefalopatii nadciśnieniowej występują w postaci bólu głowy, nudności, wymiotów, zaburzeń świadomości, zaburzenia widzenia, zaburzenia mowy, osłabienia ruchów dowolnych, napadów padaczkowych.
Diagnostyka encefalopatii nadciśnieniowej obejmuje oprócz badania ciśnienia tętniczego krwi, badanie dna oka oraz badania obrazowe tj. tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny.
W
leczeniu encefalopatii nadciśnieniowej podstawą leczenia jest obniżenie ciśnienia tętniczego do wartości prawidłowych lub nieco wyższych u osób z przewlekłym nadciśnieniem. Stosowane leki to: labetalol, nitrogliceryna, fenoldapam.
Dorota Kozera
Literatura:
1) W. Kozubski, P.P. Liberski: "Neurologia".