Encefalopatia niedotleniowo - niedokrwienna

Encefalopatia niedotleniowo - niedokrwienna powstaje w mechanizmie niedotlenienia ośrodkowego układu nerwowego wynikającego z zmniejszenia zawartości tlenu w wdychanym powietrzu lub krwi, spadku przepływu krwi w krążeniu mózgowym oraz transportu samego tlenu (np. niedokrwistość). Tak może się dziać w przypadku nagłego zatrzymania krążenia, zawału mięśnia sercowego, zaburzeń w obrębie układu oddechowego w postaci niedrożności dróg oddechowych, zatrucia tlenkiem węgla oraz w okresie noworodkowym (głównie w łonie matki).

Objawy encefalopatii niedotleniowo - niedokrwiennej


Uszkodzeniu mózgu w okresie okołoporodowym towarzyszy uszkodzenie układu oddechowego i nerek. Stopień uszkodzenia zależy przede wszystkim od dojrzałości ośrodkowego układu nerwowego, czasu niedotlenienia i lokalizacji. Początkowo objawy mogą nie występować lub manifestować się w postaci napadów padaczkowych, objawów encefalopatii.

Objawy występujące już od urodzenia to: wzrost napięcia mięśniowego, małogłowie, senność, nadwrażliwość na bodźce, zaburzenia oddychania, zaburzenia rozwoju umysłowego. U niektórych dzieci może dojść do poprawy w zakresie napięcia mięśni i reakcji na bodźce. Na niedotlenienie płodu w czasie porodu wskazują zaburzenia rytmu serca. W przypadku podejrzenia niedotlenienia należy szybko zakończyć poród cięciem cesarskim. Po porodzie noworodek wymaga intensywnego leczenia.

Objawy występują w postaci utraty przytomności, do której dochodzi nagle. Jeśli w przeciągu 5 min nie zostanie przywrócony prawidłowy dostęp tlenu stan chorego gwałtownie pogarsza się prowadząc do śpiączki a nawet zgonu. Inne objawy wynikają z lokalizacji, która uległa niedotlenieniu. Mogą to być otępienie, mimowolne ruchy, drżenie, zaburzenia mowy, chodu.

Dorota Kozera

Literatura:
1) W. Kozubski, P.P. Liberski: "Neurologia".

Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ