Guzy ośrodkowego układu nerwowego wieku dziecięcego
U dzieci i młodych dorosłych do najczęstszych guzów ośrodkowego układu nerwowego należą gwiaździaki (łac. astrocytoma). W dalszej kolejności spotykane są rdzeniaki (łac. medulloblastoma), czaszkogardlaki (łac. craniopharyngioma), wyściółczaki ( łac. ependymoma), guzy splotu naczyniówkowego, potworniaki (łac. teratoma). Jak dotąd nie została wyjaśniona przyczyna guzów wrodzonych i wieku dziecięcego. Dużą jednak rolę odgrywają zaburzenia genetyczne.
Gwiaździaki mogą lokalizować się w obrębie móżdżku, pnia mózgu, w międzymózgowiu i półkulach mózgowych, rdzeniu kręgowym. Możliwe umiejscowienie się rdzeniaków to móżdżek, a wyściółczaków w obrębie układu komorowego mózgu.
Objawy kliniczne guzów mózgu u dzieci
Szczególną czujność u rodzica powinny wzbudzić przewlekłe bóle głowy, wymioty, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie), zaburzenia koordynacji ruchów, zaburzenia chodu, zaburzenia czucia, zahamowanie wzrostu, napady padaczkowe. Do objawów mało charakterystycznych należą: znaczna męczliwość, zaburzenia osobowości, pogorszenie wyników w nauce.
Diagnostyka guzów mózgu u dzieci
W diagnostyce guzów mózgu u dzieci wykorzystywane są badania obrazowe tj. rezonans magnetyczny (MR), rzadziej tomografia komputerowa (CT). W wyjątkowych tylko przypadkach przeprowadzana jest pozytronowa tomografia komputerowa (PET) lub tomografia komputerowa pojedynczego fotonu (SPECT). Ponadto powinna zostać wykonana punkcja lędźwiowa w celu oceny płynu mózgowo-rdzeniowego.
Leczenie guzów mózgu u dzieci
Podstawą leczenia guzów mózgu u dzieci jest operacja chirurgiczna, która dotyczy głównie zmian łagodnych, wrodzonych oraz złośliwych, gdy możliwy jest dostęp operacyjny do guza. Swoją rolę w leczeniu odgrywa również radioterapia i chemioterapia (np. karmustyna), jako uzupełnienie leczenia operacyjnego. Jednak korzyści zastosowania takiej metody powinny przewyższać ryzyko możliwych działań niepożądanych, np. zaburzeń hormonalnych, martwicy popromiennej, zaburzeń neuropoznawczych, utraty słuchu, zwłóknienia płuc.
Dorota Kozera
Literatura:
1) L.P. Rowland: "Neurologia Merritta", red. H. Kwieciński, A.M. Kamińska.