Parasomnie

Parasomnie są okresowo występującymi zjawiskami w czasie snu. Występują głównie u dzieci. Do najbardziej znanych zaburzeń należą lęki nocne, somnambulizm, mimowolne moczenie nocne. W miarę dojrzewania powinny zanikać, jeśli jednak stają się uciążliwe i nasilają się, to wówczas wymagają interwencji lekarskiej.

Przyczyna parasomnii nie jest do końca ustalona. Wiadomo natomiast, że występują zaburzenia wzbudzania tzn. że osoba jest nie do końca obudzona i znajduje się w stanie pośrednim między snem a czuwaniem. Dodatkowo wykonuje najczęściej nieświadome czynności.

Leczenie parasomnii polega na zabezpieczeniu pacjenta oraz podawaniu pochodnych beznodiazepin np. klonazepamu.

Somnambulizm, czyli lunatyzm (sennowłóctwo) jest zaburzeniem pojawiającym się podczas snu wolnofalowego NREM i polega na epizodach aktywności ruchowej ( siadanie na łóżku, chodzenie po mieszkaniu). Osoba z tym zaburzeniem ma zwykle otwarte oczy, omija przeszkody i nie zważa na otoczenie.

Lęk nocny związany jest również z fazą snu wolnofalowego. Polega na nagłym obudzeniu się i występowaniu objawów napadu paniki (krzyk, płacz, pobudzenie).

Koszmary nocne są przerażającymi snami, po których po obudzeniu następuje całkowity powrót do świadomości.

Parasomnia snu REM to zespół występujący głównie u mężczyzn w 60-70 rż., w którym okresowo podczas snu pojawia się wzmożone napięcie mięśni i ruchy towarzyszące marzeniom sennym.

Dorota Kozera

Literatura:
1) A. Prusiński: "Neurologia praktyczna".
2) A. Bilikiewicz: "Psychiatria".

Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ