Pourazowe obrzmienie i obrzęk mózgu

Pourazowe obrzmienie jest skutkiem obrzęku mózgu, czyli nadmiernego zwiększenia objętości wody w tkance lub wzrostu objętości krwi w naczyniach z powodu zaburzenia autoregulacji krążenia mózgowego.

Oba zjawiska powstają w rezultacie urazów głowy, po którym dochodzi najczęściej do porażenia naczyń, a zatem ich poszerzenia i zwiększenia w nich objętości krwi. Obrzmienie może towarzyszyć krwawieniu i mieć charakter ogniskowy bądź rozlany.

Obrzęk mózgu


Obrzęk mózgu można podzielić na cytotoksyczny, naczyniopochodny oraz śródmiąższowy. Obrzęk cytotoksyczny powstaje wskutek niedokrwienia mózgu, które prowadzi do zatrzymania wody wewnątrz komórek. Ten rodzaj obrzmienia dotyczy najczęściej astrocytów ( komórki glejowe z licznymi wypustkami) istoty szarej mózgu.

Obrzęk naczyniopochodny jest rezultatem uszkodzenia bariery krew-mózg oraz wzrostu przepuszczalności naczyń. Powstaje on w istocie białej mózgu w mechanizmie nadmiernego gromadzenia się płynu w przestrzeni zewnątrzkomórkowej.

Najwcześniej od urazu rozwija się obrzęk cytotoksyczny, natomiast naczynipochodny największe nasilenie przybiera w 2-3 dobie.

Leczenie obrzęku mózgu obejmuje utrzymanie prawidłowego ciśnienia krwi, a w przypadku obrzęku naczyniopochodnego podanie leków moczopędnych i osmotycznie czynnych.

Dorota Kozera

Literatura:
1) L.P. Rowland: "Neurologia Merritta", red. H. Kwieciński, A.M. Kamińska.
2) W. Kozubski, P.P. Liberski: "Neurologia".

Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ