Toksoplazmoza
Toksoplazmoza jest chorobą wywołaną przez pierwotniaka (Toxoplasma gondii), który występuje w trzech stadiach rozwojowych: trofozoitu, cysty i oocysty. Oocysty powstają w przewodzie pokarmowym kota i wydalane są wraz z jego kałem.
Człowiek zaraża się przez zanieczyszczone pożywienie, wodę, brudne ręce, surowe lub niedogotowane mięso zawierające cysty oraz przez łożysko w wyniku pierwotnego zarażenia ciężarnej. W przewodzie pokarmowym człowieka z oocyst lub cyst wydostają się trofozoity, które poprzez wnikanie do komórek powodują powstanie ognisk martwicy i ziarniniaków.
Neurotoksoplazmoza
Pierwotniak charakteryzuje się szczególnym powinowactwem do tkanki mózgowej. Prowadzi do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. Do rozwoju choroby dochodzi przede wszystkim u osób z obniżoną odpornością (chorych z AIDS). Objawy to: splątanie, śpiączka, bóle głowy, drgawki, zaburzenia mowy, zaburzenia czucia, równowagi, otępienie, objawy oponowe.
Diagnostyka i leczenie toksoplazmozy
W diagnostyce wykorzystuje się krew, płyn mózgowo-rdzeniowy (PMR), fragmenty tkanek pobrane od chorego. Główną rolę w rozpoznawaniu mają przede wszystkim badania serologiczne wykrywające swoiste przeciwciała przeciwko pasożytowi (IgG, IgM). W PMR stwierdza się podwyższony poziom białka w stosunku do wartości prawidłowych. Za pomocą tomografii komputerowej (CT) i rezonansu magnetycznego (MR) można uwidocznić zmiany w obrębie mózgu.
Leczenie skuteczne jest w przypadku trofozoitów, zaś nie działa na formy pasożyta w postaci cyst tkankowych. Stosuje się pirymetaminę, sulfadiazynę i spiromycynę.
Dorota Kozera
Literatura:
1) Z. Dziubek: "Choroby zakaźne i pasożytnicze".
2) J. Cianciara, J. Juszczyk: "Choroby zakaźne i pasożytnicze".