Zawroty głowy

Zawroty głowy są odczuciem wirowania, utraty równowagi, zapadania się oraz lęku przed upadkiem. Chory ma wrażenie, że otoczenie wiruje wokół niego lub wrażenie wirowania wokół otoczenia. Zawroty głowy można podzielić ze względu na lokalizację na zawroty pochodzenia obwodowego i ośrodkowego. Część ośrodkową stanowią móżdżek, jądra podkorowe i przedsionkowe oraz ośrodki korowe mózgu. Do części obwodowej należy błędnik. Zawroty głowy są objawem wielu jednostek chorobowych.

Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego


Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego są przejawem schorzeń tj. migrena, padaczka, zaburzenia krążenia w obrębie tętnic kręgowych i tętnicy podstawnej. Warto wspomnieć o czynnościowej przyczynie zawrotów głowy związanych z zaburzeniami psychiatrycznymi (depresja, psychozy, lęk), stwardnieniem rozsianym, nerwiakiem nerwu słuchowego, udaru pnia mózgu i móżdżku oraz urazami głowy.

Zawroty głowy pochodzenia obwodowego


Łagodne napadowe zawroty głowy są zaburzeniem o nieznanej przyczynie występującym głównie u osób starszych. Dolegliwości w postaci zawrotów głowy i oczopląsu pojawiają się przy określonym położeniu głowy, ciała (wstawanie z łóżka, zgięcie szyi ku tyłowi) i trwają około minuty.

Zapalenie neuronu przedsionkowego o etiologii prawdopodobnie wirusowej objawia się zawrotami głowy, nudnościami, wymiotami, oczopląsem, szumem w uszach.

Zespół Meniere polega na nawracających atakach szumu w uszach, zawrotach głowy i upośledzeniu słuchu. Towarzyszy mu nadwrażliwość na hałas i uczucie pełności w uchu.

Ważną przyczyną są również leki np. salicylany, antybiotyki aminoglikozydowe, leki przeciwdrgawkowe, przeciwdepresyjne, diazepam, furosemid i alkohol. Objawy są tu zwykle obustronne (szum w uszach, upośledzenie słuchu).

Leczenie zawrotów głowy


Leczenie zawrotów głowy powinno być przyczynowe oraz objawowe. W leczeniu objawowym wykorzystywane są leki stosowane doraźnie łagodzące odczucie zawrotów głowy i objawów dodatkowych. Należą do nich: leki przeciwhistaminowe, przeciwlękowe (benzodiazepiny), neuroleptyki.

Dorota Kozera

Literatura:
1) W. Kozubski, P.P. Liberski: "Neurologia".

Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ