Zespół niespokojnych nóg (RLS, restless legs syndrome) charakteryzuje się uczuciem niepokoju (między kolanem a kostką) bądź bólu w kończynach dolnych występujących w spoczynku i zmuszających chorego do nieustannego poruszania nogami głownie podczas leżenia i siedzenia. W rezultacie utrudnia to zasypianie i prowadzi do bezsenności. Choroba ta może wystąpić w każdym wieku, częściej u kobiet.
Ruchy kończyn pojawiają się głownie podczas snu wolnofalowego NREM i polegają na grzbietowym zgięciu stopy, wyprostowaniu palucha oraz zgięciu nogi w stawie kolanowych i biodrowym. Trwa to zwykle do 3 sekund oraz ma charakter okresowy. Ruchy mogą utrzymywać się przez kilka minut lub godzin. Wywołują je sen i senność. RLS występuje w połączeniu z innymi zaburzeniami snu, np. z bezdechem śródsennym czy narkolepsją.
Dawniej leczeniem z wyboru były benzodiazepiny (klonazepam, częściej temazepam). Skuteczne jest też leczenie lewodopą w połączeniu z benserazydem lub karbidopą. Obecnie lekami z wyboru są leki wpływające na wydzielanie neuroprzekaźnika - dopaminy (bromokryptyna, pergolid) stosowane również w chorobie Parkinsona.
Dorota Kozera
Literatura:
1) A. Prusiński: "Neurologia praktyczna".
2) L.P. Rowland, red. wyd. pol. H. Kwieciński, A. M. Kamińska: "Neurologia Merritta".