Zespoły naprzemienne są wynikiem jednostronnego uszkodzenia pnia mózgu w przebiegu chorób naczyniowych, guza czy procesy zapalnego objawiającego się, jako osłabienie siły mięśniowej po stronie przeciwnej do uszkodzenia.
Zespoły naprzemienne występują w postaci:
Zespołu Webera, w którym uszkodzenie konaru mózgu powoduje porażenie nerwu okoruchowego (III) po stronie uszkodzenia oraz osłabienie siły mięśni po stronie przeciwnej.
Zespołu Miliarda-Gulbera powstającym w wyniku uszkodzenia mostu, manifestującego się, jako porażenie nerwu twarzowego (VII) po stronie uszkodzenia oraz osłabieniem siły mięśniowej po stronie przeciwnej.
Zespołu Fovillea - uszkodzenie mostu prowadzące do porażenia nerwu twarzowego (VII), nerwu odwodzącego (VI) i porażenia spojrzenia po stronie uszkodzenia oraz osłabieniem siły mięśniowej po stronie przeciwnej.
Zespołu Wallenberga, w którym uszkodzeniu ulega boczna część rdzenia przedłużonego. Do objawów należą: zaburzenia koordynacji ruchowej, zaburzenia mowy, połykania, osłabienie odruchu podniebiennego, objaw Hornera, zaburzenia czucia bólu na twarzy, zniesienie odruchu rogówkowego po stronie uszkodzenia oraz zaburzenie czucia w obrębie kończyn i tułowia po przeciwnej stronie.
Zespołu Jacksona, w którym dochodzi do porażenia nerwu podjęzykowego (XII) oraz osłabienie siły mięśniowej po stronie przeciwnej.
Zespołu Opalskiego, czyli uszkodzenia na poziomie poniżej skrzyżowania piramid, w którym pojawia się zaburzenie czucia bólu na twarzy, objaw Hornera, zaburzenia koordynacji i osłabienie siły mięśniowej po stronie uszkodzenia, zaś przeciw stronnie zaburzenie czucia w obrębie kończyn i tułowia.