Złamania kości sklepienia czaszki

Złamania kości czaszki powstają wskutek ciężkich urazów głowy i można je podzielić na złamania linijne, złamania z wgłobieniem lub z rozkawałkowaniem kości. W przypadku uszkodzenia również powłok skórnych mamy do czynienia ze złamaniem otwartym.

Około 80 proc. złamań to złamania linijne, do których należą urazy okolicy skroniowo-ciemieniowej. Złamania z wgłobieniem polegają na przemieszczeniu odłamów złamanej kości w głąb czaszki, które mogą rozerwać oponę twardą lub zatoki żylne i uciskać na mózg.

Objawy różnią się w zależności od rodzaju złamania i stopnia uszkodzenia mózgu.

Diagnostyka złamań kości opiera się na badaniu rentgenowskim czaszki i tomografii komputerowej (CT).

Leczenie w niepowikłanych złamaniach kości czaszki (najczęściej przy złamaniach linijnych) nie jest konieczne. W przypadku złamań z wgłobieniem i rozkawałkowaniem wymagana jest interwencja neurochirurgiczna w celu odbarczenia tworzącego się krwiaka nadtwardówkowego z oczyszczeniem rany i usunięciem odłamów kostnych.

Dorota Kozera

Literatura:
1) A. Szczeklik: "Choroby wewnętrzne", Tom I.
2) L.P. Rowland: "Neurologia Merritta", red. H. Kwieciński, A.M. Kamińska.

Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ